This paper focuses on the analysis of the cemetery of Demircihöyük-Sarıket, for which exists one of the largest Early Bronze Age funerary datasets published to date in Anatolia. The size and quality of the sample allow the dataset to be approached quantitatively, to determine both normative and anomalous funerary practices, and to detect distinct patterns of burial treatment for different segments of the population represented in the cemetery. Despite the small size of the community (ca 100–130 people), the results suggest a rather complex picture, in which the choice of specific burial containers, the relative wealth of grave assemblages and the selection of particular sets of items were dependent on differences in the age, gender, occupation and achieved status of the deceased. Comparison with other contemporary funerary assemblages helps to place Demircihöyük-Sarıket and these community-scale observations within their wider cultural context in central Anatolia.

Bu makale, Anadolu'da bugüne kadar yayınlanan en büyük Erken Tunç Çağı mezar verilerine sahip olan Demircihöyük-Sarıket mezarlığına ait bir analiz üzerinde durmaktadır. Demircihöyük-Sarıket örneğinin boyutu ve kalitesi, bilinen ve alışılmışın dışında olan ölü gömme uygulamalarını belirlemek ve mezarlıkta temsil edilen toplumun farklı kesimleri için gömme yöntemlerindeki farklı kalıpları tespit etmek için bu verilere niceliksel bir yaklaşıma izin vermektedir. Topluluğun küçük boyutuna rağmen (yaklaşık 100-130 kişi), belirli mezar yapılarının tercih edilmesi, mezar buluntularının birbirinden farklılık gösteren zenginlikleri ve ölen kişinin yaşı, cinsiyeti, mesleği ve statüsüne göre mezara konulacak malzemenin seçilmesi gibi ulaşılan sonuçlar, oldukça karmaşık bir tablo ortaya koymaktadır. Çağdaşı olan diğer mezar topluluklarıyla karşılaştırılması, Demircihöyük-Sarıket ve bu toplum-ölçekli örnekleri Orta Anadolu'nun daha geniş kültürel bağlamı içinde yerleştirmeye yardımcı olmaktadır.